Jak oduczyć dziecko spania z rodzicami?

Spanie dziecka z rodzicami, szczególnie w przypadku niemowląt, jest często bardzo dobrym rozwiązaniem. Przychodzi jednak w końcu taki moment, gdy rodzice potrzebują więcej prywatności, a spanie z dzieckiem staje się po prostu niewygodne – dla wszystkich. Jak oduczyć dziecko spania z rodzicami? Poniżej znajdziesz kilka najważniejszych informacji na ten temat.

Dziecko w łóżku rodziców – czy to dobry pomysł?

Z pewnością zdarzyło ci się słyszeć, że spanie z dzieckiem jest niezdrowe, niebezpieczne i spowoduje nadmierne uzależnienie dziecka od bliskości. Czy rzeczywiście dziecko w łóżku rodziców to poważny błąd wychowawczy już na początku waszego wspólnego życia?

Eksperci podają wiele zalet spania wraz z dzieckiem: nie tylko maluszek, ale również mama śpi wtedy lepiej. Wspólny sen ułatwia również nocne karmienie piersią, dzięki czemu kobiety dłużej i chętniej karmią dziecko – to z kolei ma wpływ na rozwój i odporność malucha. Spanie dziecka z rodzicami buduje wyjątkową więź i jednocześnie pozwala na szybszą reakcję w przypadku jakiegokolwiek niebezpieczeństwa. Czy to znaczy, że wspólne spanie to najlepsze rozwiązanie?

Niekoniecznie – do wad zaliczamy przede wszystkim niewygodę: gdy dziecko zaczyna rosnąć i rozpychać się w łóżku, dorośli mogą mieć problem z zaśnięciem i zdrowym przespaniem całej nocy. Na taką sytuację często skarżą się także ojcowie, którzy mogą czuć się odtrąceni. Jak to często bywa, trudno o jednoznaczną ocenę: wszystko zależy od potrzeb zarówno dziecka, jak i rodziców. Jeśli cała rodzina czuje się dobrze i odpowiada wam takie rozwiązanie, nie słuchaj komentarzy „życzliwych” i zadbaj o wygodny, twardy materac dla całej rodziny (niemowlęta nie powinny spać na miękkim podłożu). Czujesz, że potrzebujecie więcej prywatności? Istnieje kilka sprawdzonych metod, jak odzwyczaić dziecko od spania z rodzicami.

Spanie dziecka z rodzicami – kiedy pora na zmiany?

Wbrew pozorom, im dziecko starsze, tym trudniej namówić je do samodzielnego spania. Nie znaczy to jednak, że jeśli dziecko od pierwszych dni nie było uczone spania w swoim łóżeczku, jest już za późno na wszystkie działania. Psychologowie zalecają, by oduczać dziecko spania w łóżku rodziców pomiędzy 10. a 16. miesiącem życia. To właśnie wtedy pociecha zaczyna stawiać pierwsze kroki i przekonywać się o własnej samodzielności. Co najmniej do 6. miesiąca życia dziecko nie powinno spać w osobnym pomieszczeniu ze względu na ryzyko wystąpienia śmierci łóżeczkowej. Pamiętaj także, że wprowadzenie zbyt wielu zmian jednocześnie nie jest dobrym rozwiązaniem: jeśli planujemy na przykład zakończyć karmienie piersią, odzwyczajanie od spania z rodzicami odsuńmy nieco w czasie.

Jak oduczyć dziecko od spania z rodzicami?

Szukając metod na to, jak oduczyć dziecko od spania z rodzicami, z pewnością znajdziesz wiele wskazówek. Przede wszystkim zaplanuj starannie cały proces: wybierzcie czas, kiedy zarówno maluszek, jak i rodzice będą mogli zarwać kilka nocy, bowiem nie zawsze nauka samodzielnego spania przebiega gładko i bezproblemowo. Zadbaj o to, by urządzić odpowiednio kącik maluszka: stwórz przyjemną atmosferę dzięki małej lampce z przytłumionym światłem, przytulankom i delikatnym dekoracjom. Świetnym wyborem będzie także futon na ścianę: to specjalny materac, dzięki któremu dziecięcy pokój zyskuje na przytulności.

Planujesz wychowanie dziecka w duchu Montessori? Zamiast łóżeczka ze szczebelkami wybierz wygodny materac – futon umieszczony na podłodze będzie także doskonałym miejscem odpoczynku w ciągu dnia. Specjalny podkład pod futon może również spełniać rolę maty do zabaw.

Podczas nauki samodzielnego zasypiania korzystamy przede wszystkim z metody małych kroków. Przed pójściem spać zrezygnujmy z szalonych zabaw, głośnej muzyki czy telewizji – wybierzmy kołysanki, znaną dziecku książeczkę czy ciepłą kąpiel. Przytul lub pogłaszcz dziecko na dobranoc i wyjdź z pokoju; jeśli usłyszysz płacz – wróć, uspokój dziecko i wyjdź ponownie. Nie wdawaj się w dyskusje z dzieckiem: po prostu bądź obok, by maluszek mógł zasnąć w spokoju. Nie zniechęcaj się przy niepowodzeniach – gdy dziecko nie chce samo spać, odzwyczajanie może trwać nawet dwa tygodnie.

Metoda 3-5-7 – czy warto?

Metoda Ferbera, nazywana także metodą 3-5-7 to sposób na to, jak oduczyć dziecko spać z rodzicami. Powstała w 1985 roku oraz doczekała się aktualizacji w roku 2006, a jej twórca to sławny pediatra i dyrektor Centrum Pediatrycznych Zaburzeń Snu w Szpitalu Dziecięcym w Bostonie.

Polega na odłożeniu dziecka do łóżeczka i wyjściu z pokoju; początkowo rodzic wraca do pomieszczenia po 3 minutach – nawet jeśli dziecko zaczęło płakać wcześniej – po czym uspokaja maluszka, układa do snu i wychodzi na 5 minut, a następnie na 7. Kontakt nie powinien trwać więcej niż 2 minuty, niewskazane jest podnoszenie dziecka, karmienie czy zapalanie światła. Konsekwentne przestrzeganie reguł sprawia, że dziecko dość szybko przyzwyczaja się do nowej sytuacji, jednak zanim to nastąpi, rozpaczliwie płacze. Podczas płaczu uwalnia się także kortyzol – hormon stresu. Przypomnijmy sobie sytuacje, w których zdarzyło nam się zasypiać po wyczerpującym płaczu: z pewnością nie są to miłe wspomnienia. Ze względu na kontrowersje wokół tej metody, 3-5-7 nie jest obecnie tak powszechnie jak kiedyś zalecane przez psychologów.

Zdrowy Sen

Jako ekspert w dziedzinie zdrowego snu, doskonale zdaję sobie sprawę, że odpowiednia regeneracja organizmu to klucz do zdrowia i dobrego samopoczucia. Na blogu dzielę się sprawdzonymi metodami na poprawę jakości snu, które pomogą Ci efektywniej funkcjonować każdego dnia. Omawiam zagadnienia związane z higieną snu, technikami relaksacyjnymi, a także doradzam w zakresie wyboru odpowiednich materacy, poduszek i akcesoriów sypialnianych. Moim celem jest wspieranie budowy zdrowych nawyków, które realnie poprawią komfort Twojego snu.

Lepszy sen to lepsze życie!